Vandaag om 12:05 door Hans Jacobs in Rotterdam
De vuisten gebald, gevolgd door ontlading. Koen Naert loopt een ferm persoonlijk record (2u07.39), niet eens zo ver uit de buurt Belgische marathonrecord dat legendarische Vincent Rousseau. Hij wordt zevende in een topmarathon als die van Rotterdam. Hij plaatst zich voor Tokio 2020. En hij bevestigt als Europees kampioen. “Ik kan nog beter.”
LEES MEER.
“Op kilometer 35 zag ik een tekstje dat mijn zoontje had ingesproken en mijn vrouw op mijn drinkbus had geschreven: Komaan papa, je kan het. Ik dacht terug aan het filmpje dat ik voor de marathon had gezien waarin hij dat ook gezegd had. Dat was nog een bijkomende boost.” Koen Naert is een man van details. Zo kijkt hij bij elke drankpost uit naar wat zijn vrouw, Elise, op zijn bidon heeft geschreven, bij wijze van aanmoediging. Tijdens het EK in Berlijn waar hij zich vorig jaar tot Europees kampioen kroonde, las hij onder meer “En nu door de muur”, waarop hij de laatste tien kilometer indrukwekkend versnelde.
Op de marathon van Rotterdam las hij dus onder meer als boodschap de strijdkreet van zijn zoontje, waar hij een soortgelijke strategie toepaste – een negative split in het jargon, een sneller tweede gedeelte van de eerste helft van de 42, 2 kilometer. Halverwege de marathon kwam Naert door in 1u04.03. Na 33 kilometer moest hij het als enige in zijn groepje klaren, hij eindigde in 2u07.39. Dat is niet alleen een immense hap van zijn pr van het EK (2u09.51) maar zelfs bijzonder dicht in de buurt van het Belgisch record van Vincent Rousseau (2u07.20), in 1995 gevestigd in Berlijn. “Ook al is het een dubbel gevoel dat ik dat Belgisch record net niet pak, ik ben fantastisch blij met deze chrono. Aan de ene kant heb ik mezelf verbaasd. Aan de andere kant heb ik geleerd uit het EK van Berlijn: durven loont, ook al val ik alleen. Vroeger zou ik dat nooit gekund hebben. Ik weet nu: hoe hard je ook loopt, op 35 kilometer word je altijd moe (lachje). En Eliud Kipchoge viel op zijn marathon in Berlijn na 25 kilometer alleen en liep nog het wereldrecord. Ik durf nu alleen op pad te gaan.”
Bus supporters en “You’ll never walk alone”
Alle beetjes helpen, en dus ook de steun van zijn supporters. Zondagochtend streek een bus vanuit België met zo’n veertig man neer in Rotterdam. Of weergalmde de klassieker ‘You never walk alone’ in de versie van de Nederlandse schlagerkoning Lee Towers uit de boxen voor het startschot. En vooral vanuit sportief oogpunt een hulp van jewelste: voor het eerst werd een groepje rond Naert gebouwd in zo’n prestigieuze marathon, met hazen. Een voordeel dat kan tellen vergeleken met het EK in Berlijn – op kampioenschappen mogen geen hazen worden gebezigd. De kunst is dan wel om het vooraf opgelegde tempo te kunnen volgen. En hoe.
Hij wist zelf na de finish niet hoeveelste hij was. Zevende dus, in een straffe marathon - nooit werd er sneller gelopen in Rotterdam, met de chrono van winnaar Marius Kipserem (2u04.10) kun je zelfs buitenkomen tussen de wereldtop – is niet min.
Steeds stap vooruit
De constante in Naerts marathoncarrière : de laatste jaren gaat het in elke marathon sneller. Zowel Naert als zijn coach, Raymond Van Paemel, zijn overtuigd dat de topjaren er aankomen. Daar is een gegronde reden voor. Naert wordt dit jaar 30. “Ik heb nu niet alleen de ervaring en de maturiteit. Maar ze zeggen dat je drie jaar serieus moet trainen om op je top te zijn. Ik kan nu al anderhalf jaar onafgebroken goed trainen zonder blessures. Hout vasthouden, maar na die drie jaar zal ik de best mogelijke basis hebben. Mijn beste jaren komen er nu aan.”
Precies op schema voor Dé Afspraak. Was 7 april 2019 rood omcirkeld als topmoment dit jaar, dan 9 augustus 2020 donkerrood. Op de laatste dag van de Olympische Spelen van Tokio 2020 staat de olympische marathon geprogrammeerd. “ Als ik blessurevrij tot aan de Olympische Spelen van Tokio 2020 doortrek, kan ik misschien een verrassende uitslag lopen. Ik heb daar iets te zoeken.”
Foto: BELGAMogelijk verkent hij dit jaar het olympische parcours. Hij loopt ook nog een najaarsmarathon. Er zijn een aantal opties. “Ik zei aanvankelijk: ik ga voor een strijdmarathon (in een ‘tijdmarathon”, zoals deze van Rotterdam, wordt gemikt op een vette tijd, in een ‘strijdmarathon’ primeert de plaats). Maar nu ik zo dichtbij het Belgische record zit, komt er misschien nog een optie bij.” Bijvoorbeeld de najaarsmarathon van Berlijn, het zo goed als ideale marathonparcours en daardoor ook geknipt voor toptijden. “Alles moet meezitten, maar ik vraag me nog niet af waar dit kan eindigen. Ik zeg niet dat ik elke marathon sneller en sneller zal gaan, maar ik kan wel nog beter.”
Foto: REUTERSMet de medewerking van