De Critical Mass Bike Ride is een nieuw initiatief dat in Turnhout ijvert voor meer comfortabele en veilige fietsinfrastructuur. Elke eerste vrijdag van de maand plant de beweging een fietstocht door de stad om die doelstelling kracht bij te zetten. Voor de eerste rit schoven de deelnemers een speelkaart tussen de spaken, zodat de fietsen een ratelend geluid maakten. Ik heb in mijn kindertijd erg vaak met zo’n speelkaarten tussen de spaken gefietst. Niet om aandacht te vragen voor de fietser, wel omdat ik als kind droomde van een bromfiets, maar de speelkaart de enig haalbare variant was. Toen droomde ik ervan snel te brommen, nu droom ik, net als de deelnemers aan die Critical Mass Bike Ride, van veilige en comfortabele fietspaden. Zaterdag reed ik over het fietspad op Klein Engeland. Deze gewestweg werd enkele jaren geleden opgekalefaterd en het fietspad, niet meteen het veiligste van de streek, kreeg een rode kleur. Het asfalt op de weg ligt er nog steeds goed bij, het fietspad niet. Blijkbaar heeft de beheerder er maar een erg dun, rood laagje op laten leggen, dat er nadien door vrachtwagens weer af gereden is. Ik vraag me af wie heeft beslist dat dit fietspad niet beter heraangelegd kon worden. Was het minister Weyts, die zei: “Als we dat pad rood schilderen, ziet toch niemand hoe slecht het is.” Of was het een van zijn ambtenaren die wat van het budget heeft afgehaald, waardoor de asfaltlaag op de weg enkele centimeters dikker is dan de laag die over het fietspad ging, om wat geld over te houden voor het personeelsfeest? Hier kan ik me boos om maken. Dit getuigt toch van een enorm gebrek aan respect voor de fietser. Wie krijgt het in deze tijd nog uitgelegd dat een fietspad op zo’n onwaardige manier hersteld en aangepast wordt? Wie zet deze misser recht na 26 mei?