Op de leeftijd van twaalf jaar waren mijn kameraden en ik gek op ‘gaan vissen’. Het is te zeggen: het ‘vissen’ was leuk, maar met die ‘gaan’ hadden we het lastiger.

Omdat ons visgerief nogal veel woog en onhandig te vervoeren was, hielden we er niet van om er ver mee te fietsen. De dichtstbijzijnde waterplas was de vijver van de pastorie in Mol-Wezel. Joris, de zoon ...