Madison Square Garden was niet volgelopen, ook al ging het om een van de grootste wedstrijden ooit in het vrouwenboksen. Er werden al historische bokswedstrijden in Madison Square Garden uitgevochten, The Fight of the Century tussen Mohammed Ali en Joe Frazier in 1971 voorop, maar nooit werd er in de Amerikaanse sporttempel een vrouwenbokswedstrijd beslecht waarbij alle wereldtitels van de grootste vier wereldboksbonden in de weegschaal lagen.

Groot contrast

Aan de ene kant: Katie Taylor, de Ierse die in Amerika woont en IBF-, WBA- en WBO-wereldkampioene. Aan de andere kant: Delfine Persoon, WBC-wereldkampioene, de meest prestigieuze boksbond. De inzet: de strijd voor de eretitel van de Undisputed, wereldkampioene in alle vier de boksbonden die ertoe doen in het vrouwenboksen.

Groter kon het contrast niet zijn. Taylor, de bestbetaalde boksster ter wereld, de million dollar baby die als merk wordt uitgespeeld en de voorbije jaren vrijwel altijd in grote sportarena’s zoals de Garden bokste – ze stond (en won) zelfs al een keer in Madison Square Garden, vorig jaar. Persoon, de politieagente en daarnaast succesvol profboksster, die haar wereldtitels met succes verdedigde in het West-Vlaamse hinterland in plaatsen als Zwevezele, Ardooie of Eernegem in plaats van metropolen als New York of Londen.

Hele week getreiterd

Taylor, de voormalige olympische kampioene met meer dan 150 amateurkampen achter haar naam, snel, explosief, gevarieerd, en ongeslagen in haar 13 profkampen. Persoon, die haar 45ste profkamp deed, minder technisch dan Taylor maar wel fysiek een beest, krachtiger.

Taylor, die een heel team achter haar heeft, onder meer het management dat deze fight night organiseerde. Persoon, met een kleinschalige ploeg en die het geweten had dat zij de ‘bezoekster’ was, en een hele week werd getreiterd. ‘Toevallig’ moest ze na een dag in New York ’s avonds van hotel verhuizen, wel eentje van vijf sterren maar veel drukker gelegen op een grote avenue. ‘Toevallig’ moest ze plots in New York naar een hospitaal voor een bloedcontrole twee dagen voor de kamp, ook al had ze die bloedcontrole in België laten doen. ‘Toevallig’ vroeg de bokscommissie van New York haar na de weging, een dag voor de kamp, om naar een longspecialist te gaan om haar inspanningsastma aan te tonen, om te bewijzen dat ze puffers mocht gebruiken - ook al zijn die toegelaten door het Wereld Anti-Doping Agentschap, ook al is er geen TTN (toestemming wegens therapeutische noodzaak) voor nodig.

Boegeroep

Resultaat: Persoon kwam door die akkefietjes behoorlijk opgeladen en gepikeerd in de ring. Dat ze, als niet-thuisbokster, het onvermijdelijke boegeroep kreeg te verwerken en veel minder applaus oogstte dan Taylor, hielp niet echt.

Traditioneel is Persoon een diesel, een trage starter die pas na enkele rondes op gang komt. Het was dus zaak om de eerste rondes niet te bezwijken onder aanvalslust van Taylor. Maar Persoon ging goed mee, beide dames vochten voor wat ze waard waren.

In de vijfde ronde begon Taylor Persoon ostentatief uit te dagen door te gebaren dat Persoon moest opkomen. Persoon liet zich niet vangen.

Chauvinisme

Geregeld kwam Persoon goed door, vooral in de achtste ronde. Tijd voor wat chauvinisme, dacht de organisatie, en de Britse popband Oasis schalde door de speakers om het publiek wat op te zwepen. Taylor flakkerde op in de voorlaatste ronde, maar Persoon bleef knokken. In de tiende, laatste ronde leek de kaars van Taylor uit terwijl Persoon bleef doorgaan.

Waar Persoon voor gevreesd had, kwam uit: als het op punten aankwam, was Taylor – want de thuisboksters – bevoordeeld. Het is een zeer discutabele maar gangbare wet in het boksen. Een van de drie Amerikaanse refs gaf beide dames hetzelfde aantal punten, de anderen gaven Taylor een zeer licht overwicht. Een beslissing waar lang niet iedereen het mee eens was.

Ook Persoon gebaarde in de ring nog dat niet Taylor maar zij de wereldkampioene was, maar dat kon het verdict niet veranderen. En zo verliest Persoon de WBC-wereldtitel die ze sinds 20 april 2014 in haar bezit had – maar niet omdat ze de mindere was, hoe zuur ook.

Geen terugmatch

Wat nu? Een terugmatch komt er niet, dat was alleen als Persoon had gewonnen. Persoon zei dat ze zou stoppen als ze werd overklast. Dat was dus lang niet zo. Integendeel, voor hetzelfde geld had niet Taylor maar zij als winnares Madison Square Garden kunnen verlaten. Sterker: als ze bijvoorbeeld in België had gebokst en zelf de thuisboksster had geweest, zou ze nu nog altijd wereldkampioene zijn.

VROOM

Jobat