Voel je je al een beetje een Herentalsenaar?” Die onverwachte vraag wordt me voor de voeten geworpen door een leeftijdsgenoot die net als ik jaren geleden pompoendorp Kasterlee verruilde voor de Keizerstede. De liefde gevolgd, heet dat dan… (niet voor dezelfde vrouw, voor u vreemde gedachten krijgt). “Goh, niet echt”, antwoord ik eerlijk. “Wanneer mensen me vragen waar ik vandaan kom, zeg ik na vijftien jaar nog altijd dat ik afkomstig ben uit Kasterlee, maar in Herentals woon.” Opvallend: mijn gesprekspartner bekent identiek dezelfde reflex te hebben: “Herentals of Kasterlee, het is toch niet hetzelfde…”

In deze krant dragen we het Kempengevoel hoog in het vaandel, diep in ons hart en vooraan op de tong. Zoals het infoblad van de socioculturele vereniging Vormingplus Kempen destijds zo weergaloos heette ...