Hoeveel openluchtzwembaden telt Antwerpen voor ruim 521.000 inwoners? Ik ga het zeggen, Walter. Eén! Daarvoor mogen alle Sinjoren richting De Molen op Linkeroever. Wat ze natuurlijk niet doen. Zo wordt er flink wild gezwommen aan het Noordkasteel. Ooit het Zilvermeer langs een bocht van de Schelde, nu een verloederde waterplas van de Hogere Zeevaartschool. Waterpret gegarandeerd tot er een politiepatrouille passeert. Niet getreurd, in Deurne-Zuid is er nog de ecologische zwemvijver in het Boekenbergpark. Daar zit ik met mijn kroost het vaakst, want op amper vijf minuten fietsen van onze voordeur. Aan die zwemvijver is op tropendagen helaas blokzwemmen de regel. Blokzwemmen? Wacht, ik leg het even uit. Voor het draaideurtje staat er een rij tot ergens halverwege Deurne-Noord. Dan is het in de loden zon wachten tot de eerste 150 stervelingen binnen mogen, waarna die voor de volle 20 minuten de vijver in mogen. Wat ook geldt voor de kleuters in het plonsbad. Daarna mogen de volgende 150 een ijdele poging tot zwemmen doen. Kortom, blokzwemmen. Of ik zo zot ben als de doorsnee Antwerpenaar? Kan een karper fietsen? Ik dacht het niet. Gaat de thermometer plots de hoogte in? Dat zit ons gezin al snel in het Netepark, De Lilse Bergen of De Mosten. Zoals onlangs weer. De jongste van 3 snapt er nog altijd niets van. Ook op een bijna verlaten strand in Meer durft hij het weleens aan mij vragen: papa, is het vandaag weer blokzwemmen? Ik staar naar de zwemvijver van De Mosten. Tel in het water drie Roemeense seizoensarbeiders en een tiener uit Minderhout die wat ontspanning zoekt voor het examen filosofie van binnen een paar dagen. Ook in de Kempen bestaat het dus. Blokzwemmen.