https://www.gva.be/cnt/dmf20190630_04486575/tim-merlier-is-nieuwe-belgische-kampioen-wielrennen
June 30, 2019, 8 p.m. Gewicht: 0 Status: valid

Tim Merlier is nieuwe Belgische kampioen wielrennen, Van Aer... - Gazet van Antwerpen

Tim Merlier is nieuwe Belgische kampioen wielrennen, Van Aer... - Gazet van Antwerpen

Foto: Photo News

Tim Merlier is nieuwe Belgische kampioen wielrennen, Van Aert derde

Vandaag om 17:08 door Guy Van Den Langenbergh in Gent

Tim Merlier is de nieuwe kampioen van België. Wie dit pakweg een maand geleden had voorspeld, ze hadden hem/haar nooit geloofd. Maar de favoriet van velen, want dat was hij, haalde het voor Timothy Dupont en zijn boezemvriend Wout van Aert. Wat een verrassing!

Na een heerlijk BK tijdrijden afgelopen donderdag werd vandaag ook met grote ogen uitgekeken naar de wegrace, met start en aankomst in Gent. De favorieten waren immers talrijk en met naam: titelverdediger Yves Lampaert, een ontspannen Van Aert, een geprikkelde Gilbert, de onvoorspelbare Wellens, de altijd gevaarlijke Naessens en uiteraard ook olympisch kampioen Greg Van Avermaet. Bovendien met een vreemd parcours: eerst een lus richting Zwalmstreek met de nodige kasseistroken, daarna een zevental rondjes in en om de Gentse Watersportbaan aan de rand van de Arteveldestad.

En of de start nerveus was! Wie voor de wedstrijd een rondje langs de ploegleiders had gedaan, wist zo al dat er al vroeg in de wedstrijd zou worden gekoerst. Al na acht kilometer volgde de eerste wegversmalling, de kasseien van de Lange Munte werden voor de eerste keer bereikt bereikte na achttien kilometer. Met vier keer de Lange Munte en drie keer de Paddestraat en de Lippenhovestraat lagen er heel wat kinderkopjes op de renners te wachten. En daar hebben de grote ploegen volop gebruik van gemaakt. Vooral Jelle Wallays (Lotto-Soudal) toonde zich erg bedrijvig en geraakte aan het eind van de lokale ronde toch voorop met Dries De Bondt, afgelopen woensdag nog winnaar Halle-Ingooigem, en Lionel Taminiaux. De laatste reed lek en werd door de kop van het verbrokkelde peloton opgeslorpt. Uit die kop van het peloton demarreerde zowaar Remco Evenepoel. Het nieuwe Vlaamse troetelkindje reed in het gezelschap van Stan Dewulf zo maar de kloof dicht.

Vier leiders dus: twee renners van Lotto-Soudal, eentje van Deceuninck - Quick Step (en wat voor eentje) en de onvoorspelbare Dries De Bondt, ploegmaat van medefavoriet Tim Merlier. Het viertal snelde in een rotvaart richting Gent. Bij de eerste passage aan de finish hadden de leiders 2’17” voorsprong, de eeneiige tweelingbroers Abraham en Michiel Stockman (Tarteletto-Isorex) fietsten nog tussen de leiders en de kopgroep.

Deel II

En zo begon deel twee van dit Belgisch kampioenschap. Eens aan de finish moesten de renners nog zeven rondjes van vijftien kilometer afwerken. Biljartvlak en ook het gebrek aan wind zorgde ervoor dat het peloton, onder leiding van Wanty-Gobert, omvangrijker was dan aanvankelijk gedacht. Ook het numeriek sterke Topsport Vlaanderen had de slag gemist en werden door Walter Planckaert mee aan de leiding van het peloton gezet. Ook de kopmannen met weinig ploegmaats in steun, namen hun verantwoordelijk op. Serge Pauwels (CCC) namens Greg Van Avermaet en Floris De Tier (namens Wout van Aert) draaiden mee aan de kop van het peloton.

Wat was het tactisch plan van Deceuninck - Quick Step en Lotto-Soudal? Met vier vluchters meer dan honderdvijftig kilometer voorop rijden op een biljartvlak parcours, dan ben je als vluchter eigenlijk kansloos. Lotto-Soudal kon nog schermen met de aanwezigheid van twee ‘subtoppers’ in de kopgroep maar Deceuninck speelde met Evenepoel toch al één van de schaduwkopmannen uit. Of was dit een zet in functie van Lampaert en Gilbert? En met welke taak reed De Bondt vooraan? Met Merlier als ploegmaat zat één van de snelste renners in het peloton. Ervoor zorgen dat de vluchters niet te vroeg gegrepen zouden worden zodat de kans op nieuwe ontsnappingen klein bleef?

De broers Stockman hadden hun seconden op tv gekregen en lieten zich opnieuw inlopen door een peloton waar het tempo strak werd gehouden. De kloof zakte onder de twee minuten maar de op voorhand verwachte uitputtingsslag kwam er niet! Met nog vijftig kilometer te gaan zakte de kloof richting minuut en groeide de kans op een massaspurt met de minuut.

Jan Bakelants besloot op veertig kilometer dat het tempo in het peloton nog maar eens de hoogte in mocht. Hij kreeg Ludovic Robeet mee in de wielen maar Deceuninck - Quick Step liet niet begaan. Zouden zij dan toch de kaart van Remco Evenepoel trekken? CCC rook onraad en besloot het tempo fel op te trekken met heel wat breukjes in het peloton tot gevolg. De voorsprong zakte dan ook voor het eerst onder de vijftig seconden. Nog een klein uur koers en de finale kon echt beginnen. Vond ook Remco Evenepoel. Hij plaats met nog 32 kilometer te gaan een flukse demarrage waar De Bondt en Wallays slechts met veel moeite konden aansluiten, De Wulf betaalde wel een prijs voor de geleverde inspanningen. Het leverde wel de nodige discussies op vooraan, De Bondt en Wallays waren duidelijk niet opgezet met de poging van de 19-jarige wonderboy.

Foto: Photo News

Vluchters zetten door

Nog twee ronden te gaan en in het peloton werden de kanonnen almaar groter. Laurens de Plus, niet meer gekoerst sinds zijn opgave in de Giro, besloot de benen te strekken en ook Thomas De Gendt wilde laten zien dat hij klaar is voor de Tour. Ook Jasper Stuyven, het nummer drie van vorig jaar, wilde opnieuw een gooi doen naar het podium. De Brabander leek de kloof naar de drie op zijn eentje te kunnen dichten maar dat was zonder Remco Evenepoel gerekend. De 19-jarige van Deceuninck-Quick Step trok nog maar eens het gashendel open en dat werd Stuyven fataal.

Bij het ingaan van de laatste ronde had het drietal nog vijftien seconden voorsprong op Stuyven, de voorpost van het peloton volgde op 25”. In dat peloton was Tim Wellens ongelukkig ten val gekomen en leek voor hem de strijd gestreden, gezien het tempo in het peloton.

In het peloton nam niemand echt het initiatief maar het tempo bleef tegelijk zeer hoog. Stuyven werd gegrepen, even later waren ook de drie vroege vluchters eraan voor de moeite en kon, met tien kilometer voor de boeg, de echte finale beginnen. Die werd verrassend genoeg geopend door Stijn Steels, de hardrijder van Roompot - Charles. Leuk voor de Nederlands-Belgische ploeg maar de kans op succes was nihil. Met nog zes kilometer te gaan was ook zijn liedje uitgezongen en stevenden we op een massasprint af.

Merlier werd in ideale positie naar de laatste kilometer gebracht. Zou de crosser het halen? Of zijn boezemvriend Wout van Aert? Merlier dus! Na een mislukte winter had niemand een antwoord op de spurt van de renner van Corendon-Circus. Een verrassende winnaar? Niet als we de bookmakers mochten geloven.

Foto: BELGA
MEER SPORTNIEUWS

Meest Gelezen Sport

Exclusief voor abonnees

Meest bekeken

VROOM

Jobat

Met de medewerking van