Drie of vier kroegen die meer zijn dan zomaar een plek om je dorst te lessen of – de horror – gezien te worden. Die heb je nodig als je niet in totale waanzin wilt vervallen. Voor mij is De Konincklijke Snor er daar een van.

Ze kwam in mijn leven in 1999. De chaotische bende waarbij ik toen mijn duiten verdiende, was in conflict gevallen met de bazin van café Den Beer op de Sint-Aldegondiskaai. Na een studieronde in ...