MOBILITEIT

Vlot door Antwerpen? Gazet van Antwerpen toont je de weg.

Verslikte ik me toch even serieus in mijn koffie toen ik las dat Antwerpen volgens de Copenhagenize Index de vierde beste fietsstad ter wéreld (!) is. Niet dat ik het Antwerpen niet gun. Niet dat ik vind dat er hier niéts gebeurt voor de fietsers. Niet dat ik enkel en alleen wil zagen en afbreken. Toch moet ik eens goed lachen als ik lees dat Antwerpen haar vierde plaats mee te danken heeft aan de uitrol van zone 30 over 95% van het grondgebied van de stad. Die is er echter vooral op papier want dik een jaar na de invoering is het nog steeds wachten op de eerste echte snelheidscontrole. Mensen vragen zich nog altijd oprecht af: “Is déze straat ook zone 30?”.

LEES OOK:

Wat me eigenlijk nog het meeste stoorde, is het gejuich van ons stadsbestuur. Geen enkele blijk van zelfrelativering, laat staan zelfkritiek en een mobiliteitsschepen Koen Kennis die onmiddellijk tweet: “En de volgende keer een podiumplaats!”

Wat heeft Antwerpen dan nog zo hoog doen scoren? Onder andere die prachtige fietsbrug over de Leien. Toegegeven, een streling voor het oog. Die lichtinval, echt ‘Insta-waardig’ tot en met, smékend om prachtige fietsfoto’s met hashtag #antwerpenfietsparadijs. Maar: die topper van een fietsbrug eindigt in... een trap. Wat? Echt? “Ja. Oeps - We hadden er niet aan gedacht dat er privéterrein achter lag dus we raken er niet met ons hellend vlak.” Mannekes… serieus? Tópfietsbrug!

Nog eentje waardoor Antwerpen in de prijzen viel: ‘Hoera en pluimen voor de Antwerpse fietsstraten!’ Nu rol ik werkelijk over de grond van het lachen. Ze bedoelen toch niet die fietsstraat ‘parallel’ aan de Turnhoutsebaan waar auto’s op de Kattenberg te allen tijde nog in tegenrichting door mag (hallo, zijdelingse afstand van 1 meter?) en met een pokke-gevaarlijke fietsoversteek op de snelle verkeersas genaamd de Kerkstraat, ook nog eens wekelijks onderbroken door de markt op het Laar? Of nee, misschien bedoelen ze de Rotterdamstraat? Die fietsstraat waar auto’s en bussen elke spits filerijden en zo smal is dat de fietsers mee in die file moeten staan? Ja, kom zeg.

Ook de ‘vlotte fietsdoorstroming’ wordt geroemd. Hier heeft de stad aan gewerkt door in te grijpen in de verkeerslichtenregelingen en verbeteringen van de kruispunten. Oink?! Waar dan? Toch niet de lichten op de ‘fietssnelweg’ tussen Antwerpen-Berchem en Antwerpen-Centraal? Of probeer ook eens van Borgerhout naar Linkeroever te fietsen. Ik deed daar onlangs 42 minuten over, over 4 kilometer! En wat die kruispunten betreft, laat ons dan eens kijken naar die vier punten waar in 2017 fietsers werden doodgereden: Kroonstraat, Plantin-Moretuslei, Sint-Jansplein en de Hooftvunderlei. Daarvan is welgeteld één kruispunt (in de Kroonstraat) aangepast, met verkeersdrempels. Nu niet bepaald de kordate en fietsvriendelijke aanpak die je van de bijna-derde beste fietsstad ter wereld zou verwachten, lijkt me dan. Maar wie ben ik?

En dan kers op de taart: de fietsbrug over de Schelde wordt ook als argument aangehaald. Wablief? Welke brug? Nee, sorry: de plannen voor de fietsbrug. Wacht, die fietsbrug die er àls alles goed gaat in 2025 zal liggen? En waar men, zo blijkt nu, pas nàdat de plannen al getekend waren, de mening van de scheepvaart (de loodsen) heeft gevraagd? En die hebben intussen brandhout hebben gemaakt van de plannen. Lees ik deze werkwijze goed: we maken een duur en fancy ontwerp voor een brug over een grote scheepsvaartverkeersader en pas als alles in kannen en kruiken is, budget en ontwerp goedgekeurd en in het bestuursakkoord beklonken, gaan we vragen of die brug het verkeer onder die brug misschien zal hinderen? Allez, serieus? En dan wat nu? Fuck die fietsbrug?

De scheepvaart wordt trouwens wel degelijk bediend. De brug zal namelijk opengaan als er een schip moet passeren. Per schip zou het fietsverkeer (naar schatting 15.000 fietsers pers dag!) 17 tot 24 minuten moeten wachten. Dan pakt iedereen toch terug de auto?

Mijn gedacht: daar gaat die podiumplaats!

En dat soort fratsen wordt gewoon door de vingers gezien door die mannen (en vrouwen?) van Copenhagenize Index? Dat doet me toch vragen stellen over de waarde van zo’n index. Die neemt trouwens enkel steden vanaf 600.000 inwoners in aanmerking, wat Houten - dé fietsstad van Nederland - en in eigen land Gent van de lijst doet vallen.

Zucht. Zoals met de invoering van de zone 30, zie ik in deze erkenning weeral, weeral die pijnlijk gapende kloof tussen de praktijk, waar de auto nog altijd centraal staat in het mobiliteitsbeleid, en de intenties. Trouwens niet alleen de intenties, want ik mag toch hopen dat het bestuursakkoord meer wordt dan een vodje papier (lees die mooie ambities maar eens na, op 74 pagina’s staat het woord ‘fiets’ er 90 keer in).

Maar laat ons wel wezen: die goede intentie, dat Antwerpen in de top drie wil komen van de beste fietssteden ter wereld, juich ik keihard toe! Wat een prachtige ambitie! Ik zal er graag aan meewerken! Maar wil Antwerpen daar ook werkelijk raken, zal de stad toch kritischer moeten zijn voor zichzelf en beter luisteren naar haar fietsers. Alles kan beter, en in dit geval, véél beter! Komaan Antwerpen, vooruit met de fiets!

Jobat