Nog niet een week na Le Grand Départ in Brussel kregen de klassementsrenners vandaag al hun ingangsexamen voorgeschoteld. Honderdzestig loodzware kilometers doorheen de Vogezen met aankomst bovenop La Planche des Belles Filles, een col van eerste categorie die in geen tijd een stevige reputatie aan het krijgen is bij de Tourrenners. Bovendien kreeg de sowieso al loodzware beklimming nog een extraatje onder de vorm van een bijkomende kilometer, onverhard en supersteil.

In tegenstelling tot de voorgaande aankomsten op La Planche kregen de renners nu ook in de aanloop naar de beklimming al heel wat klauterwerk voor de wielen. Le Markstein en de Ballon d’Alsace kregen de quotering eerste categorie, verder lagen er nog twee hellingen van tweede en twee van derde categorie. Er lagen dus onderweg ook heel wat punten voor de bergtrui te rapen in de strijd om de bolletjestrui.

De eigenaar van die trui, Tim Wellens, had gisteren al aangegeven dat hij een rustdag zou inlassen. Vandaag was het aan Thomas De Gendt of Tiesj Benoot, klonk het bij de ploeg van de Nationale Loterij. De Gendt nam het advies alvast ter harte en reageerde alert toen de Eritreeër Berhane probeerde een eerste kloof te slaan. In schuifjes ontstond een kopgroep van veertien renners met maar liefst vijf landgenoten: uiteraard Thomas De Gendt, Xandro Meurisse, Dylan Teuns, Serge Pauwels en… Tim Wellens. De benen voelden blijkbaar toch beter aan dan verwacht. Wellens sprokkelde heel wat punten maar kreeg een kwaaie klant aan de Italiaan Ciccone, eerder dit jaar al winnaar van de bergtrui in de Ronde van Italië. Ciccone was ook de best geplaatste renner in het algemeen klassement met nog geen twee minuten achterstand op de gele trui.

Geel voor de vluchters?

Het veertiental sprokkelde al snel een bonus van bijna acht minuten bij elkaar. In het peloton onderhield vooral Deceuninck - Quick Step het tempo in dienst van gele trui Alaphilippe. De Fransman was dus blijkbaar toch zinnens een poging te ondernemen zijn trui te behouden. Maar de troepen van Patrick Lefevere kregen in de achtervolging niet de minste steun. Logisch, buiten Alaphilippe stond niemand echt te springen om de gele trui nu al over te nemen. De wetenschap dat de drie vorige dragers van de gele trui op La Planche ook effectief de Tour wonnen, kon blijkbaar niemand inspireren.

De koplopers begonnen aan de befaamde Ballon d’Alsace met een voorgift van nog altijd acht minuten. Met nog zestig kilometer voor de boeg begon het er dus almaar beter uit te zien voor de vluchters. Notabene Yves Lampaert - niet meteen een gevleugelde berggeit - kreeg de taak om de kloof zo klein mogelijk te maken, halfweg de klim heel eventjes bijgestaan door Luke Rowe van Ineos. Pas helemaal op het einde van de beklimming zette Movistar zich heel even aan de leiding van het peloton. De voorsprong van de leiders - waar Greipel al lang was gelost - daalde prompt naar iets meer dan zeven minuten.

Wellens pikte op de top van de Ballon opnieuw de volle pot en bouwde zijn voorsprong in de strijd om de bolletjestrui alweer uit op zijn eerste belagers Meurisse en Ciccone. Met minder dan vijftig kilometer te gaan en nog zeven minuten voorsprong begon het er voor de vluchters almaar beter uitzien, temeer daar in de kopgroep vooral De Gendt (voor Wellens), Bernard (voor Ciccone) en Pasqualon (voor Meurisse) het leeuwendeel van het werk voor hun rekening namen.

Op de top van de Col des Croix nam De Gendt de punten mee voor Wellens maar, belangrijker, bleef de voorsprong van de leiders schommelen rond de zes minuten. De Gendt sloeg in de afdaling een kleine kloof en fietste prompt een voorsprong van vijftien seconden bij elkaar. Was dit het plan? In het peloton nam Movistar resoluut het heft in handen met, vermoedelijk, het oog op een ritoverwinning met Quintana, Landa of Valverde. Zou dit de doodsteek betekenen voor de kansen van de vluchters?

De Gendt keek niet meer om en reed beetje bij beetje weg maar met eerst nog de steile Col des Chevrères en nog de slotklim naar La Planche was de buit verre van binnen. In het peloton was het nu Jumbo-Visma dat de forcing begon te voeren onder impuls van een beresterke - u had het al geraden - Wout van Aert. Na diens inspanning was het opnieuw aan Movistar om de forcing te voeren. Vooraan kraakte De Gendt op de voorlaatste col en moest ook Pauwels de rol lossen. Teuns, Wellens en Meurisse hielden wel stand in het wiel van Ciccone. Vier leiders, drie landgenoten, wat een weelde.

De vier begonnen met een voorsprong van vier minuten aan de slotklim naar La Planche. Vooral Dylan Teuns maakte vooraan indruk, hij had zich in tegenstelling tot zijn drie resterende vluchtgezellen dan ook niet gemengd in de strijd om de bergtrui.

Het zag er almaar beter uit op het Feest van de Vlaamse Gemeenschap maar nog altijd was de buit niet binnen, zeker niet toen de verstandhouding tussen de vier leiders heel even spaak leek te lopen. In het uitgedunde peloton zette Valverde zich nog maar eens aan kop van het peloton met Landa en Quintana in zijn spoor.

Vooraan moest Wellens als eerste de rol lossen en kreeg ook Meurisse het even later moeilijk. Het werd dus een duel Ciccone-Teuns. In het peloton nam Ineos de leiding maar was Landa de eerste om aan te vallen. Groupama FDJ nam het initiatief over met Gaudu in dienst van Pinot. De kloof met de leiders werd niet meer gedicht en in de steile slotkilometer nam Dylan Teuns de maat van een afgematte Giulio Ciccone. De Italiaan kreeg wel de gele trui als mooist denkbare troostprijs.

Na het spektakel bergop van de Vogezen krijgen we vrijdag in de Franche-Comté een vlakke rit op maat van de sprinters. Met 230 wedstrijdkilometers plus negen kilometers tussen de officieuze en officiële start is dit veruit de langste etappe uit deze Tour.

Rituitslag:

1. Dylan TEUNS

2. Giulio Ciccone (Ita)

3. Xandro MEURISSE

4. Geraint Thomas (GBr)

5. Thibaut Pinot (Fra)

6. Julian Alaphilippe (Fra)

7. Nairo Quintana (Col)

8. Emanuel Buchmann (Dui)

9. Jakob Fuglsang (Den)

10. Mikel Landa (Spa)

Klassement:

1. Giulio Ciccone (Ita)

2. Julian Alaphilippe (Fra) op 6”

3. Dylan TEUNS op 32”