Ongeloof bij Wout Van Aert na het winnen van de tiende etappe. Foto: EPA-EFE
Vandaag om 20:48 door Maarten Elst
De derde Belgische ritzege is een feit. Dit keer sprintte Wout Van Aert precies op tijd weg naar de eindzege en versloeg hij Ella Viviani op enkele centimeters op de meet. Van Aert kan het nog altijd niet geloven: “Ik win in mijn eerste Tour de France, wow.”
Wout Van Aert kan zege niet beseffen: “Ongelooflijk”
Vol ongeloof stond Wout Van Aert vlak na zijn eerste etappezege de pers te woord. “Ik heb alle snelle jongens verslagen in de sprint, ik kan het nog altijd niet geloven”, aldus Van Aert. “Ik heb veel gewonnen in het veld, ja. Maar een etappezege staat boven alles. Ik win bij mijn eerste poging in de Tour de France direct een etappe, wow. Ik kan het nog altijd niet geloven.”
Van Aert analyseerde de etappe waarin een van de twee Jumbo Visma-klassementsrenners een flinke achterstand opliep. “Toen die waaier vormde dacht ik dat het een slechte situatie was van ons. George Bennett was niet mee en liep flinke tijdverlies op. Steven (Kruijswijk, red.) zat gelukkig wel goed. In de eindsprint, toen ik wist dat Steven goed zat, heb ik mijn kans mogen grijpen.”
De Belgische etappewinnaar gaf aan geleerd te hebben van de eerdere sprinten. “Toen zat ik te vroeg, dit keer heb ik mijn moment afgewacht. Ik ging nek-aan-nek met Ella Viviani, maar uiteindelijk won ik op een centimeter geloof ik. Ach, het is op de meet wat telt. Echt een onbeschrijflijk schitterend gevoel.”
“De uitslag is er eentje om in te kaderen, wie had dat een half jaar geleden ooit gedacht? Waar het gaat eindigen? Als het hier eindigt, is het ook goed. Voor mij is het nu al geslaagd, ik had niet gedacht dat ik dit ooit kon.”
Een dolgelukkige Wout Van Aert. Foto: APVan Aert kon enkele minuten later terugblikken op een memorabele sprint. “We gingen die brug over op 500 meter van de meet, waarna ik wist dat het een paar honderd meter bergop zou zijn. Dan weet je dat er vooraan, hoeveel kracht er ook is, je je snelheid kun je niet behouden. Van achteruit ben ik uiteindelijk gelanceerd. Van mijn vorige sprint had ik onthouden dat de lengte van mijn sprint erin zat. Als je ziet hoeveel ik overhad op Viviani, was het precies genoeg.”
Vlak na de finish vreesde Van Aert dat hij mogelijk net tekort was gekomen. “Ik dacht al: ‘Oei, wat heb ik nu gedaan?’ Na de finish was ik ineens niet meer zo zeker”, lacht hij. “Een paar jaar geleden stak Dylan ook zijn arm omhoog. Hij zei me dat je altijd de overwinning moet claimen. Als de beelden er niet zijn, dan heb je de overwinning. Maar nee, blijkbaar was het genoeg.”
“Het maakt me niet veel meer uit wat de resultaat van de tijdrit wordt”, doelde Van Aert op de tijdrit van aanstaande vrijdag. “Rijden in de Belgische nationale trui in de Tour de France gaat sowieso een schitterende dag zijn. Met deze benen kan ik nog veel, maar er hoeft niks meer.”
Laurens De Plus roemt Van Aert: “Ongelooflijk wat hij hier doet”
Ploeggenoot Laurens De Plus was in de wolken na afloop van de tiende etappe. “Het is ongelooflijk wat hij doet”, lacht De Plus voor de camera’s van Sporza. “Wat hij hier laat zien in zijn eerste Tour de France, geen woorden voor.”
“Ik denk dat het volle bak koers was”, vervolgt De Plus. “Voor ons was het niet echt verwacht, we dachten dat de wind in de rug zou staan, maar de wind stond goed op de kant. Dylan (Groenewegen, red.) liet zich verrassen en moest afhaken. We wisten dat het nerveus was en dat we voorin moesten zitten. Steven (Kruijswijk, red.) en Wout (Van Aert, red.) zaten goed vooraan toen het peloton scheurde. Achteraf gezien voor ons een goede zaak.”
“Als je Wout hebt, dan weet je dat je een goede kans maakt. We hebben de beste sprinter ter wereld met Dylan Groenewegen, maar uitgerekend Mike Teunissen en Wout Van Aert pakken twee sprintetappes. We hebben nu vier op tien etappes gewonnen, echt schitterend.”
De Plus, hier op de rug gezien, bij de etappezege van Dylan Groenewegen. Foto: BELGAMet de medewerking van