James kreeg, naar eigen zeggen, dertig jaar geleden een telefoontje waarin de beller zei dat hij het ultieme bewijs kon leveren dat God wel degelijk bestond. James voelde direct dat hij niet met de zoveelste malloot te maken had en luisterde aandachtig naar wat de man te vertellen had. Er volgden jaren van research, literatuuronderzoek en diverse reizen, vooraleer de auteur klaar was om er een fictieboek over te schrijven. In ‘Ultiem bewijs’ krijgt onderzoeksjournalist Ross Hunter een gelijkaardig telefoontje. Een oude man beweert bewijzen te hebben dat God écht bestaat en vraagt Ross hem te helpen de laatste stukjes van de puzzel rond te krijgen. Hunter weet niet wat hij moet geloven, maar blijkt toch geïntrigeerd. Hij volgt een set coördinaten die hem onder meer naar het mytische Glastonbury en de Vallei der Koningen leidt. Daar ontdekt hij dat hij niet de enige gegadigde blijkt om dit tot de verbeelding sprekende geheim te ontsluieren. En dat sommige partijen dit potje liever geheel gedekt houden. James bewijst dat hij de techniek bezit om ook in dit subgenre te excelleren, maar wij hopen in stilte toch op een nieuwe Roy Grace-episode.

De Fontein, 496p

Jobat