Tre Cime di Lavaredo is een bekende aankomstplaats in de Ronde van Italië, maar ook de tweede editie van de Adriatica Ionica Race kwam er dus langs. In de aanloop naar die slotklim lag er echter nog heel wat klimwerk te wachten. Daar scheidde een kopgroep van elf renners zich af, met daarbij Hermans en Evenepoel. Leider Alvarado Hodeg was zoals verwacht niet aan boord.

Evenepoel kwam als eerste door aan de tussenspurt net voor de voet van de col en trok nadien ten aanval op de eerste hellende hectometers van Tre Cime, maar hij werd tijdens de acht kilometer bergop overvleugeld door een trio met Hermans, Mark Padun en Dayer Quintana. Die laatste kon de ritzege van oudere broer Nairo in de Tour net niet overdoen: Padun bleek op de streep de snelste. De 23-jarige Oekraïner geldt als een groot talent, maar telt door knieproblemen dit seizoen nog maar 13 wedstrijddagen.

Voor Hermans is het de eerste wedstrijd na eindwinst in de Ronde van Oostenrijk. Donderdag was hij ook al in de kopgroep geëindigd na een graveletappe. Zaterdag ligt de aankomst bovenop een klimmetje in Cormons. De Adriatica Ionica Race eindigt zondag met een vlakke etappe.

Evenepoel: “Iets te voortvarend”

Remco Evenepoel brak de finale open met een aanval op tien kilometer van de finish. “Gisteren was ik een keer gevallen en had ik in de achtervolging veel energie en tijd verspeeld”, reageerde Evenepoel bij het Italiaanse Tuttobici. “Vandaag voelde ik mij wel zeer goed en wilde ik Knox helpen. De eerste cols verteerden we goed en Knox zei dat ik eens mocht proberen om aan te aanvallen. Zo konden we zien hoe de rest zou reageren. Desnoods brak ik met mijn aanval de koers open. Toen ik aanzette, aarzelden de andere renners, dus zette ik door. Maar achteraf moet ik toegeven dat ik misschien iets te voortvarend te werk ging. Het was toch een mooie poging en ik sta in de top tien van het klassement. Alles ligt nog open voor de eindzege en ik ben blij waar ik sta. Ik laat ook zien dat mijn competitiepauze en hoogtestage een goed effect hebben.” (belga)