Het voorbije weekend werd ik een jaartje ouder. Voor die gelegenheid had ik mijn beide dochters uitgenodigd voor een etentje. Naast een cadeautje mochten ze ook hun vriendje meebrengen. Ondanks het feit dat mijn dochters al een eind in de twintig zijn en de oudste al bijna een jaar samenwoont, was het de eerste keer dat ik aan tafel zat met mijn beide potentiële schoonzonen. Zeggen dat het een mijlpaal was in mijn leven zou schromelijk overdreven zijn, maar ik geef grif toe dat het toch iets doet met een mens.

Een kwarteeuw lang heb ik voor mijn dochters gezorgd. Ik heb hun luiers ververst terwijl ik als een ‘coolio’ de braakneigingen onderdrukte. Ik heb hen de fles gegeven, waarvoor ze mij geregeld bedankten ...