“Naar Dubai!” Ik denk dat mijn zoon Viggo (13, al moet ik er bij vermelden: bijna 14) het concept niet goed begrepen heeft. “Het moet in eigen land zijn”, zeg ik voor de duidelijkheid. “Naar Londen, dan! Zo ver is dat niet, hè?” Mijn vraag was: wat wil jij deze vakantie eens met je pa gaan doen? Toegegeven, ik had eraan moeten toevoegen dat het in eigen land moest zijn én niet te duur mocht zijn.

“Londen is nog altijd het buitenland, kameraad, en binnenkort zelfs niet eens meer in de EU.”

“Hmm, laat me even denken, dan.”

‘Even’ werd enkele weken. En toen wist hij het opeens. “Ik wil met jou gaan ...