Wallays koerst in de Ronde van Polen. “Het nieuws over de val van Bjorg kwam door het oortje”, blikt hij terug. “Je hoorde wel dat er paniek was. Ik wist meteen dat het ernstig was. Voor mij was het ook een déja-vugevoel, want ik heb het allemaal al eens beleefd met Stig Broeckx. Hij leeft nog, hij kan nog lachen en babbelen, voor Bjorg is dat helaas niet het geval.”

Over de omstandigheden van het ongeval is niet veel duidelijk. Het regende, dat wel. “Ja, maar het was een beetje aan het regenen, nu ook weer niet zo hard”, aldus Wallays. “Bjorg heeft brute pech gehad. Hij reed gewoon in het peloton, raakte een klinkertje of verkeersreflector of wat dan ook, kwam uit balans en viel hard. De omstandigheden doen er niet meer toe. Hij is er niet meer, het was een dom ongeluk. Neen, we reden niet snel: zo’n 30 à 35 km/uur, meer zal dat niet zijn, dus het was gewoon stomme pech.”

Tweede ploegleider

Wallays wist wel meteen dat het ernstig was. “Ik heb het ongeval niet zien gebeuren”, zegt hij, “maar je voelt dat gewoon. Ik draai al een tijdje mee in het wielrennen, het is al mijn tweede keer (na Stig Broeckx, red) dat ik zoiets meemaak. Toen we door ons oortje plots de tweede ploegleider hoorden (Kevin De Weert, red) wist je ook dat het niet goed was. De eerste ploegleider (Mario Aerts, red) en de dokter bleven bij Bjorg, Kevin voerde het woord. Dan voel je onmiddellijk dat het ernstig is.”

De koers ging verder, het was ook nog ver richting de finish. “Dan zijn het lange uren op de fiets. Het interesseert je dan ook allemaal niet meer. Je wil naar die finish, je wil van die fiets. En dan aan de finish gebeurde hetzelfde als met Stig. Iedereen werd meteen naar de bus geleid en dan was het wachten tot alle ploegmaats binnenkwamen. En dan kwam het nieuws. Ik vermoedde al dat het niet goed zou zijn. Je moet wielrenner zijn om dat te beseffen, je moet dat al eens meegemaakt hebben. Het kwam hard aan.”

Verwerkingsproces

Daarna ging het richting hotel. “Je probeert elkaar op te vangen, te babbelen met elkaar, maar iedereen heeft zijn eigen verwerkingsproces. Ik ben iemand die daar goed over kan praten, dat ligt voor elke renner anders. We hebben van het hotel een apart zaaltje gekregen waar we allemaal samen konden zitten en dan praat je, maar is het ook stil. Het zijn moeilijke momenten. Om 21u30 volgde het avondmaal en arriveerden ook Mario Aerts en de dokter. Zij waren ook helemaal van de kaart. Ze hadden er alles aan gedaan om hem te helpen, in leven te houden. Zij waren er bij geweest. Hij is gestorven, zij waren enorm aangedaan.”

Wallays vertoeft in de teambus wanneer we hem bellen. Op dat moment was het nog niet duidelijk of de ploeg zou starten in de geneutraliseerde rit. Om 10u53 viel dan het bericht dat de ploeg de start neemt. “De ploeg wil koersen, maar er is nog overleg met de familie. We respecteren hun beslissing. Het is dubbel natuurlijk. Aan de ene kant wil je niet koersen, wil je stoppen. Aan de andere kant gaat het wielrennen verder, gaat de koers door en is het ook een manier om hem eer te betonen. Ik weet het niet goed (zucht) . Het zal speciaal zijn, ik heb dat nog nooit meegemaakt, zo’n geneutraliseerde rit. Ik wil wel rijden, misschien denk ik daar vanavond helemaal anders over na de rit. Ik weet niet wat het zal geven om te fietsen in het peloton. We moeten het dag per dag bekijken wat we verder gaan doen.”

Wallays heeft niets dan lovende woorden voor zijn ploegmaat. “Vorig jaar was hij mijn kamergenoot in de Vuelta, zijn eerste grote Ronde. Ik heb daar heel goede herinneringen aan. Bjorg was enorm leergierig, hij stelde veel vragen en ik hielp hem graag. Het was ook altijd lachen met hem. Ik noemde hem ‘Kleinen’, hij was zo’n goedlachs persoon, zo’n vechter, hij ging er zo hard voor. Hij had zo veel in zijn mars. Ik keek er naar uit om opnieuw met hem de Vuelta te rijden. Hij heeft zo veel progressie gemaakt de voorbije maanden, je wist dat hij iets moois zou kunnen doen in die Vuelta. We gaan hem zo hard missen, maar we gaan hem meedragen in ons hart, in de koers en hij zal voor mij altijd de ‘Kleinen’ blijven, die goedlachse persoon die we nooit zullen vergeten.”

Kaarsen op plaats waar Bjorg Lambrecht omkwam Video: Pieter Huyberechts

(belga)