“Als een renner valt, is er een automatische reflex om de armen uit te strekken, om de val te breken. Alles wijst erop dat Lambrecht dat niet gedaan heeft. Het was een harde klap. Zijn milt was gescheurd, zijn lever verbrijzeld. We hadden genoeg bloed bij, maar niets hielp. Hij was een kleine, magere renner, had geen beschermend kussen in de vorm van vetweefsel.”

“Geen kans om duiker te ontwijken”

De Poolse renner Marek Rutkiewicz zag het ongeluk gebeuren. “Er zaten misschien een achttal renners tussen ons in. Ik zag hoe hij de controle over zijn fiets verloor. Meteen dook hij de gracht in. Jammer genoeg raakte hij die betonnen duiker. Hij had geen enkele kans om die te ontwijken, ging er recht op af. Ik zag hem in elkaar gedoken in de gracht liggen. Aan de aankomst kregen we het vreselijke nieuws.”

Dinsdag stond de vierde etappe helemaal in het teken van de betreurde renner. “Het was een speciale dag, een dag van rouw”, zegt koersdirecteur Czeslaw Lang. “Gisteren hebben we tot laat in de nacht gepraat over hoe we het gingen aanpakken, hoe we Lambrecht het beste konden eren. We hadden allemaal nood aan een moment van bezinning.”