Maak mij in de Scheldestad niet wakker voor Antwerp-Beerschot. In mijn ogen is de enige echte voetbalderby op aarde KFC Lentezon Beerse - Vlimmeren Sport. Ook op andere domeinen ben ik immuun voor wat in Antwerpen zou moeten bruisen. Zo liet ik het voorbije weekend Jazz Middelheim helemaal links liggen. Liever trok ik naar het Hofke van Chantraine in Oud-Turnhout voor het Jazzkitchen Festival. Ik was benieuwd naar Cargo Mas, de nieuwe band van trompettist Sam Vloemans uit Meer. Daarvoor wilde ik met mijn zoon Astor (3) het speelbos van De Liereman ontdekken. Kortom, een heerlijke Kempendag leek in de maak. Die hoop kwam meteen uit. De jonge bende van het Lupa Gang Gang Quartet bracht me terug naar het Theatercafé in Turnhout in de jaren 90. Elke donderdagavond stond er daar een vrij podium opgesteld voor de studenten van de plaatselijke jazzacademie. Daar kon je het debuut meemaken van Robin Verheyen, nu als saxofonist een wereldtopper. Het werd nog mooier toen het Luc Van Steenbergen Trio in het charmante hofke optrad. Goed voor een flashback naar mijn eerste concertervaring, ergens na de Franse Revolutie. De tieners van Shape uit Vosselaar met Luc Van Steenbergen als gitarist trakteerden in zaal Lambeer in Beerse met covers van The Cure en Echo & The Bunnymen. “Cold wave”, zei ik tegen mijn kameraad die van Iron Maiden hield en vol onbegrip zijn zesde mazout leegdronk. Enfin, plots werd ik terug geslingerd naar 2019. Een tikje ontroerd zag ik hoe Astor van zijn eerste festival genoot. Of toch niet? Plots liep hij naar een nabije vijver om daar achter een stel eenden te hollen. Een Oud-Turnhoutse dame vond het oh zo schattig. “Hij lijkt op jou”, zei ze. Ik nam het compliment met de nodige trots in ontvangst. Ze sloot af met: “plezant hé, zo opa kunnen zijn.” Waarna ik de vijver inviel.