Wereldkampioene Van der Breggen won eerder dit seizoen al de Waalse Pijl, de eerste etappe van de Ronde van California en het eindklassement van deze rittenkoers en de voorlaatste etappe in de Ronde van Italië.

Het regende aanvallen van bij de start, maar pas halfkoers slaagden elf rensters, met onder anderen Anna van der Breggen, Amy Pieters, Amanda Spratt en Alena Amialiusik, erin een kloof te slaan. In het peloton hielden de rensters van WNT Rotor het tempo hoog en werd er stelselmatig aan de achterstand geknaagd. Met nog 27 kilometer voor de boeg smolt alles opnieuw samen.

Net voor het ingaan van de slotronde, van 14 kilometer, ging Laura Asencio aan de haal. Van der Breggen nam vrij snel de leiding over. Achter de Nederlandse sloegen Alena Amialiusik, Amanda Spratt en Soraya Paladin de handen in elkaar voor een tegenreactie op 13 kilometer van de finish. Amialiusik bleef volharden in de achtervolging, maar moest dat op vijf kilometer van de eindmeet doen zonder enige steun. Maria Confalonieri bracht een langgerekt peloton tot bij Amialiusik. Tot bij Van der Breggen zou de grote groep niet meer geraken. De wereldkampioene begon aan de slotkilometer met een voorsprong van 15 seconden en kwam niet meer in de problemen. Op de erelijst volgt ze haar landgenote Amy Pieters op.

“Koers die tot de verbeelding spreekt”

“Winnen in Plouay is speciaal. Dit is een koers die tot de verbeelding spreekt”, reageerde de 29-jarige Nederlandse. “Bovendien doe ik het in de regenboogtrui. Ik ben heel blij met mij eerste zege in deze wedstrijd.”

“Het was mede door de regen een vrij lastige koers. Het tempo lag altijd heel hoog, desondanks probeerden heel wat rensters een aanval op te zetten. Het ging er de hele dag nerveus aan toe en het kwam erop aan zich zo goed als mogelijk voorin het peloton te positioneren. Die manier van koersen kostte natuurlijk heel wat krachten en energie.”

“Ik voelde me wel in mijn element en wist dat ik iets moest ondernemen in volle finale om kans te maken op de zege. Ik ben geen sprintster en moet altijd voor de aanval kiezen. Mocht mijn poging mislukken, hadden we nog Amy Pieters, die het zou kunnen afmaken in de spurt. Ik denk dat we met onze ploeg een erg goede wedstrijd gereden hebben.”