LEES OOK.

“Chronische leukemie. Levensverwachting: drie à vijf jaar.” Zo stond het op google. Acht jaar later probeert Lindsey De Grande nog altijd de draad in haar leven weer op te pikken, zo goed en zo kwaad als kan. De kanker is niet verdwenen, maar onder controle. Ze is medicatievrij, maar nog altijd kampt ze met vermoeidheid, pijn, plotse zenuwprikkels (zie ook LINK) en wisselt ze betere met slechte dagen af. “Zo kon ik afgelopen nacht amper drie uur slapen”, zegt ze. “Ik had zaterdag al gelopen, en het was afwachten hoe ik twee wedstrijden in twee dagen zou verteren. Ik had last van zenuwpijnen. Maar dat wil ik niet als excuus inroepen. Ik ben al tevreden met het jaar dat ik totnogtoe kende.”

Dit seizoen was de dertiger al lid van de Belgische atletiekploeg, die enkele weken geleden deelnam aan het EK voor landenteams. “Ik trek me op aan lopen, lopen is mijn alternatieve medicatie. Ook al weet ik dat ik nooit meer de atlete zal zijn die ik vroeger was en weet ik niet of ik ooit zal herstellen.”

LEES OOK. Vorig jaar hadden we een uitgebreid interview met Lindsey De Drande: