“Ik begrijp niet wat mij bezield heeft”, verklaarde Cédric Van Ruymbeke in de rechtbank. “Ik zit met een zwart gat, plots lag ze daar op de grond, op de speelmat.”

De feiten liegen er niet om. De man was alleen thuis met zijn drie maanden oude dochtertje en zijn stiefdochter in hun woning in Koekelberg. De vriendin van de man was een avondje op stap. Rond 2 uur was de baby huilend wakker geworden, en weigerde ze te eten. Daarop sloegen zijn stoppen door en gooide hij het kind met alle kracht tegen de grond. Daarop belde hij zelf de hulpdiensten en gaf hij zich aan bij de politie.

Het meisje liep toen een schedelbreuk op en was een tijdlang in levensgevaar en zal er blijvende letsels aan overhouden. Het kindje is slechtziend aan een oog en een tijdlang werd gevreesd dat het nooit zal leren stappen. Gelukkig blijkt uit recent onderzoek dat “beide hersenhelften met elkaar corresponderen”. Ze maakt kans om alsnog te kunnen stappen.

Gelijkaardige feiten

Tien jaar geleden belandde de man in de gevangenis voor . In de avond van 24 augustus 2008 ging de toenmalige vriendin van de man even de deur uit. V.R. zou op hun zoontje van zes maanden letten. Toen het jongetje bleef huilen, pakte de aan gamen verslaafde vader uit zijn wieg en gaf hem een vuistslag op het achterhoofd. Het kindje overleed aan de gevolgen van een schedelbreuk in het ziekenhuis. De moeder van het kind is tot op vandaag verbouwereerd over dat vonnis.