Foto: BELGA
Vandaag om 10:47 | Bron: BELGA
Liesbeth Homans verhuist van het Martelaarsplein naar het Vlaams Parlement. Daar treedt de 46-jarige Antwerpse politica in de voetsporen van partijgenoten Jan Peumans en (tussenpaus) Wilfried Vandaele. Tien jaar na Marleen Vanderpoorten (Open Vld) komt er dus opnieuw een vrouw op de voorzittersstoel van het Vlaamse halfrond terecht.
Homans studeerde geschiedenis aan de KU Leuven en behaalde nadien een aanvullend diploma internationale politiek aan de Universiteit Antwerpen. Als studente leerde Homans Bart De Wever kennen, die toen ook geschiedenis studeerde in Leuven. “Bart had altijd een vriend bij zich voor wie ik een boontje had, en zo heb ik een poosje een relatie gehad met Barts beste vriend”, zei Homans daarover in een Humo-interview. “Na een halfjaar is die relatie in alle vriendschap geëindigd, maar en passant had ik Bart beter leren kennen. En Bart is gebleven”, klonk het. Sindsdien hebben De Wever en Homans een ijzersterke vriendschaps- en vertrouwensband opgebouwd.
Homans zette in 2000 haar eerste voorzichtige stappen in de politiek als kabinetsmedewerker van Vlaams minister Johan Sauwens. Toen die moest opstappen (na het incident rond zijn aanwezigheid op een bijeenkomst van het Sint-Maartensfonds) ging ze aan de slag bij Sauwens’ opvolger Paul Van Grembergen. Na de Vlaamse verkiezingen van 2004 - en de grote overwinning van het kartel CD&V-N-VA - werd Homans parlementair medewerker van haar ‘spitsbroer’ Bart De Wever. Intussen raakte Homans ook verkozen in de Antwerpse provincieraad.
Superschepen
Vanaf 2009 gaat het behoorlijk snel voor de politica uit Wilrijk. Ze wordt snel een factor om rekening mee te houden, zowel binnen als buiten de partij. Bij de regionale verkiezingen staat ze op de tweede plaats na kopman Bart De Wever en raakt ze verkozen voor het Vlaams Parlement. In dat Vlaamse halfrond drukt ze haar stempel op dossiers als Wonen en Energie.
Foto: BART DEWAELETussen juli 2010 en eind 2012 zetelt Homans ook als gemeenschapssenator in de Senaat. Daar is ze ook een tijd lang fractieleider, met name tot na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Die verkiezingen waren voor zowel voor de N-VA als voor Homans zelf een belangrijk kantelpunt. N-VA raakte overal in Vlaanderen stevig lokaal verankerd en veroverde de Antwerpse burgemeesterssjerp. Homans zelf werd naast OCMW-voorzitter ook ‘superschepen’ van Sociale Zaken, Wonen, Samenlevingsopbouw, Diversiteit en Inburgering en Loketten.
Bij de verkiezingen van 25 mei haalt Homans als Antwerps lijsttrekker een persoonlijke monsterscore van 163.500 voorkeurstemmen, waarmee ze ook CD&V-kopstuk Kris Peeters het nakijken geeft. Links en rechts wordt haar naam genoemd als mogelijk minister-president, maar bij de Vlaamse regeringsonderhandelingen is het ‘ancien’ Geert Bourgeois die de dans mag leiden.
Homans kreeg wel een superportefeuille en werd naast viceminister-president ook minister van Binnenlands Bestuur, Inburgering, Wonen, Gelijke Kansen en Armoedebestrijding. In die eerste bevoegdheid maakte ze werk van het afslanken van de provincies. De bevoegdheden werden ingeperkt en de provincieraden afgeslankt.
Kinderarmoede
Wat Inburgering betreft, kwam Homans tegenover het bewuste departement te staan. Er moesten 170 banen verdwijnen omwille van de dalende asielinstroom, maar tegelijk bleven er grote wachtrijen bestaan voor de inburgeringscursussen. Volgens Homans zijn die echter grotendeels het gevolg van een verschil in vraag en aanbod, onder meer wat de taal van de cursussen betreft.
Homans investeerde tijdens de legislatuur meer dan 3 miljard euro in nieuwe sociale woningen, maar dat kon niet verhinderen dat de wachtlijsten aangroeiden. Eind 2017 stonden er 15.000 personen meer op de wachtlijst voor een sociale woning dan bij het begin van de legislatuur.
Haar voornemen van het begin van de legislatuur om de kinderarmoede te halveren, bleef haar vijf jaar lang achtervolgen.
Nog iets wat Homans al jarenlang achtervolgt, en wat ze liever ook zou weggommen uit alle biografische portretten over haar, is haar omstreden benevelde passage op de Nacht van de Vlaamse Televisiesterren begin 2016. Voorzitter Bart De Wever bleef achter zijn minister staan, maar het kostte haar naar verluidt wel krediet.
Relatie met Meeuwss
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ook bekend dat Homans een relatie had gehad met het Antwerpse sp.a-kopstuk Tom Meeuws. Dat verklaarde volgens velen de bijzondere heftigheid waarmee Meeuws werd aangepakt door N-VA en burgemeester Bart De Wever. Meeuws moest uiteindelijk het lijsttrekkerschap doorgeven aan Jinnih Beels.
Bij die lokale verkiezingen kreeg Homans het lijstduwerschap op de Antwerpse N-VA-lijst, wat haar 5.538 stemmen, of een elfde plaats van alle Antwerpse kandidaten, opleverde.
Op 26 mei kreeg ze 40.480 stemmen vanop de tweede plaats op de Antwerpse N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. Het lijsttrekkerschap was deze keer voor Bart De Wever zelf, die er zijn kandidatuur als regeringsleider aan koppelde, al is dat voornemen intussen ingehaald door de feiten.
“Belgische vod”
Begin juli 2019 werd Homans minister-president van de ontslagnemende Vlaamse regering. Ze volgde Geert Bourgeois op, die de eed moest afleggen als Europees parlementslid. Homans moest bekennen dat ze er “stiekem” trots op was dat ze de eerste vrouwelijke minister-president van Vlaanderen werd. Maar Homans zou Homans niet zijn zonder een snuifje controverse. Bij de groepsfoto van de nieuwe Vlaamse regering noemde ze de Belgische vlag “die Belgische vod”, wat de nodige stof deed opwaaien.
Nu verhuist Homans van het Martelaarsplein naar het Vlaams Parlement. Daar treedt ze in de voetsporen van partijgenoten Jan Peumans en (tussenpaus) Wilfried Vandaele. Tien jaar na Marleen Vanderpoorten (Open Vld) komt er dus opnieuw een vrouw op de voorzittersstoel van het Vlaamse halfrond terecht.
Foto: rrMet de medewerking van