“Geen idee, het is moeilijk te zeggen”, zei Vanaken dinsdagnamiddag op zijn persbabbel in Tubize. “Ik doe gewoon mijn best bij Club Brugge, probeer daar zo goed mogelijk te presteren, en op te vallen bij de bondscoach. Maar we zijn met een heel grote groep, de concurrentie is enorm dus het blijft afwachten. We zien wel.”

Vorige keer werd er, vooral door de Club-fans natuurlijk, serieus campagne gevoerd om Vanaken in de ploeg te krijgen. Dat heeft hijzelf ook wel gemerkt. “Goh ja, dat is fijn om te horen, dat de mensen in mij geloven, maar het is de bondscoach die de beslissingen maakt. Uiteindelijk kregen Raman en Verschaeren toen de kans om minuten te maken, ook omdat ze er voor het eerst bij waren. Oké, ik had graag ingevallen, iederéén had graag ingevallen, maar dat zijn de keuzes van de coach. Die moet je gewoon respecteren.”

Zoals Vanaken al zei: hij blijft gewoon via Club knokken voor zijn plaatsje. En het gaat Club voor de wind. “In de competitie gaat het heel vlot, ja. Het scoringsprobleem is verleden tijd, de ballen gaan er goed in. Ik voel me zelf ook in vorm. Maar bon: er zijn hier bij de nationale ploeg veel spelers die in vorm zijn. En ze horen dan ook nog eens bij de beste spelers ter wereld, zeker op mijn positie. Als ik nog eens kan invallen voor Eden Hazard, zoals bij mijn vorige twee caps, zal ik al content zijn.”

Praet: “Trainingen in Italië zijn saaier”

Ook Dennis Praet is een gelukkige Rode Duivel. Het geluk straalt van het gezicht van de 25-jarige middenvelder die bij Leicester City zijn basisplaats aan het veroveren is.

“Alles gaat goed”, aldus Praet. “Ik ben blij dat ik de overstap van Sampdoria naar Leicester heb gemaakt. Het verschil? In Engeland is er meer intensiteit tijdens de trainingen en de matchen. In Italië gaat het er tactischer aan toe. De trainingen zijn er langer, met minder intensiteit. Ik ben me nog aan het aanpassen aan die nieuwe manier van spelen. Ik weet niet of ik beter pas in het Italiaanse of het Engelse voetbal. Ik geniet van beide. De trainingen in Engeland zijn wel leuker, in Italië was het soms saai. Daarom zie ik Engeland ook als een stap vooruit. Zeker Leicester. Ik zag al dat de ploeg veel mogelijkheden had. Dat bewijzen we nu ook, we staan op een Europese plaats. De trainers Brendan Rodgers en de bondscoach Roberto Martinez zijn vergelijkbaar. Warme coaches, die veel met hun spelers praten. In Italië sprak de trainer nooit met mij.”

Bij Leicester ziet hij Youri Tielemans, zijn ex-ploegmaat van bij Anderlecht, terug. “Met Tielemans is het leuk spelen, altijd geweest”, aldus Praet. “Niet dat ik ervan droomde om met hem te spelen, dat is overdreven. Maar ik vond het wel leuk dat hij er was. Hij hielp me ook goed bij Leicester. Ook Ndidi, de spin bij Leicester die overal met zijn voeten tussen zit, was een bekend gezicht. Hij speelde bij RC Genk.”

Terwijl hij bij Leicester vecht voor zijn basisplaats, lijkt die bij de Rode Duivels nog ver weg. “Natuurlijk wil ik spelen bij de nationale ploeg”, zegt Praet. “Maar de concurrentie is heel groot. Het is niet makkelijk om een plaats te veroveren. Maar ik moet elke kans grijpen. Ik hoop dat ik meer minuten zal krijgen. Ik denk dat de trainer me ziet als een nummer 8. Dat is mijn beste plaats op dit moment.”